Ξεκινάει το Παγκόσμιο Κύπελλο απόψε και οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι θα κολλήσουν στους καναπέδες για ένα μήνα. Πέρα από τα γκολ, το θέαμα, τον πανικό στις κερκίδες, στην Ελλάδα ξεχωρίζουν οι μεταδόσεις των Ελλήνων δημοσιογράφων. Ακολουθούν κάποιες που θυμάμαι:
Μανώλης Μαυρομάτης
Φυσικά και θα ξεκινούσα με τον Μανόλο. Είναι οι πιο cult περιγραφές...μακράν. Γρήγορη ομιλία, πληροφορίες αδιάφορες για τους ποδοσφαιριστές (με αλησμόνητη αυτή με τον βουδιστή Ρομπέρτο Μπάτζιο στο Ιταλία-Βουλγαρία), αλλαγή των ονομάτων (π.χ. Ντε Μπουρ, Ντε Μπερ), περιγραφή φάσεων που μόνο ο ίδιος βλέπει, χαρές-πανηγύρια-τηλεόρασεις.
Αλέκος Θεοφιλόπουλος
Ο σπορτκάστερ που ενθουσιάζεται σε δεύτερο χρόνο. Δηλαδή, "και είναι το γκολ.....ΕΙΝΑΙ ΤΟ 1-0 ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑ!". Χαρακτηριστικό το τράβηγμα των ονομάτων, π.χ. Βαλντεράαααααμα, Ασπρίγιααααααα
Μιχάλης Τσώχος
Ουαί και αλίμονο αν πάρει ο επιτιθέμενος την μπάλα από την σέντρα. Μέχρι να γίνει φάση κοντεύει να πάθει ανακοπή ο Μιχαλάκης. Κι εμείς, επίσης. Ο πατήρ Σταύρος ήταν πιο ήρεμος. Έως πολύ.
Κώστας Βερνίκος
Λίγο που δεν ξέρει ποδόσφαιρο, λίγο που δεν μαθαίνει τα ονόματα των ποδοσφαιριστών, δεν θέλει και πολύ για να πλήξεις με τις περιγραφές του.
Γιάννης Αργυρίου
Ξυπνήστε καλέ! Αργυρίου λέω!
Στράτος Σεφτελής
Χαιρόταν για το τσάμπα ταξίδι, το γήπεδο, τους οπαδούς και αυτό φαινόταν στην γλαφυρή περιγραφή του. Δεν πα να ήταν αδιάφορος ο αγώνας; Ο Στράτος ενθουσιασμένος!
Νίκος Κατσαρός
Ο "σκουντάτε με όταν γίνεται φάση να την περιγράψω ετεροχρονισμένα και να βρω λάθος στην διαιτησία"
Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Το αλμανάκ του ποδοσφαίρου. Δεν έχουν σημασία οι φάσεις. Σημασία έχει να μάθει ο τηλεθεατής πόσα κύπελλα έχει πάρει κάθε ομάδα, πότε, τι καιρό είχε σε κάθε αγώνα, πόσοι τραυματισμοί είχαν γίνει και ένα σωρό άλλες αδιάφορες πληροφορίες. Χρήστο, το τόπι!
Γιάννης Διακογιάννης
Τον πρόλαβα στις τελευταίες του περιγραφές και μου ακουγόταν κουρασμένος. Σε περίπτωση που είχε και σχολιαστή στο πλάι, έβγαζε καφέ, κουλουράκια και έπιανε ψιλή κουβεντούλα.
Στα πρώτα μουντιάλ που είχα παρακολουθήσει υπήρχε κι ένας σπορτκάστερ που χρησιμοποιούσε πολύ το σχήμα λιτότητας. Π.χ. "μπαλιά όχι κακή". Νομίζω πως λέγεται Γρηγοράκης, αλλά μπορεί και να λανθάνω.
Από σήμερα, λοιπόν, αράζω καναπέ και χαζεύω για ώρες μπαλίτσα. Πού ξέρετε; Μπορεί να έχουμε και καμία δυνατή περιγραφή....τελικού! Άντε, καλή μας απόλαυση!
Μανώλης Μαυρομάτης
Φυσικά και θα ξεκινούσα με τον Μανόλο. Είναι οι πιο cult περιγραφές...μακράν. Γρήγορη ομιλία, πληροφορίες αδιάφορες για τους ποδοσφαιριστές (με αλησμόνητη αυτή με τον βουδιστή Ρομπέρτο Μπάτζιο στο Ιταλία-Βουλγαρία), αλλαγή των ονομάτων (π.χ. Ντε Μπουρ, Ντε Μπερ), περιγραφή φάσεων που μόνο ο ίδιος βλέπει, χαρές-πανηγύρια-τηλεόρασεις.
Αλέκος Θεοφιλόπουλος
Ο σπορτκάστερ που ενθουσιάζεται σε δεύτερο χρόνο. Δηλαδή, "και είναι το γκολ.....ΕΙΝΑΙ ΤΟ 1-0 ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑ!". Χαρακτηριστικό το τράβηγμα των ονομάτων, π.χ. Βαλντεράαααααμα, Ασπρίγιααααααα
Μιχάλης Τσώχος
Ουαί και αλίμονο αν πάρει ο επιτιθέμενος την μπάλα από την σέντρα. Μέχρι να γίνει φάση κοντεύει να πάθει ανακοπή ο Μιχαλάκης. Κι εμείς, επίσης. Ο πατήρ Σταύρος ήταν πιο ήρεμος. Έως πολύ.
Κώστας Βερνίκος
Λίγο που δεν ξέρει ποδόσφαιρο, λίγο που δεν μαθαίνει τα ονόματα των ποδοσφαιριστών, δεν θέλει και πολύ για να πλήξεις με τις περιγραφές του.
Γιάννης Αργυρίου
Ξυπνήστε καλέ! Αργυρίου λέω!
Στράτος Σεφτελής
Χαιρόταν για το τσάμπα ταξίδι, το γήπεδο, τους οπαδούς και αυτό φαινόταν στην γλαφυρή περιγραφή του. Δεν πα να ήταν αδιάφορος ο αγώνας; Ο Στράτος ενθουσιασμένος!
Νίκος Κατσαρός
Ο "σκουντάτε με όταν γίνεται φάση να την περιγράψω ετεροχρονισμένα και να βρω λάθος στην διαιτησία"
Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Το αλμανάκ του ποδοσφαίρου. Δεν έχουν σημασία οι φάσεις. Σημασία έχει να μάθει ο τηλεθεατής πόσα κύπελλα έχει πάρει κάθε ομάδα, πότε, τι καιρό είχε σε κάθε αγώνα, πόσοι τραυματισμοί είχαν γίνει και ένα σωρό άλλες αδιάφορες πληροφορίες. Χρήστο, το τόπι!
Γιάννης Διακογιάννης
Τον πρόλαβα στις τελευταίες του περιγραφές και μου ακουγόταν κουρασμένος. Σε περίπτωση που είχε και σχολιαστή στο πλάι, έβγαζε καφέ, κουλουράκια και έπιανε ψιλή κουβεντούλα.
Στα πρώτα μουντιάλ που είχα παρακολουθήσει υπήρχε κι ένας σπορτκάστερ που χρησιμοποιούσε πολύ το σχήμα λιτότητας. Π.χ. "μπαλιά όχι κακή". Νομίζω πως λέγεται Γρηγοράκης, αλλά μπορεί και να λανθάνω.
Από σήμερα, λοιπόν, αράζω καναπέ και χαζεύω για ώρες μπαλίτσα. Πού ξέρετε; Μπορεί να έχουμε και καμία δυνατή περιγραφή....τελικού! Άντε, καλή μας απόλαυση!
Φρανκ Ντε Μπουρ και Ρόναλντ Ντε Μπερ..τα δυο αδερφια...αξεχαστος μανολοοοοοοοοοο
ΑπάντησηΔιαγραφή