Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

Βασίσου πάνω σου

Πότε γίναμε τόσο ανασφαλείς; Ήμασταν ανέκαθεν έτσι; Φταίει και για αυτό η κρίση;

Όχι, όχι. Αυτό πάει πολύ πιο πίσω. Θυμάμαι τους ανθρώπους από τότε που άρχισα να τους ερμηνεύω να αγωνίζονται για επιβεβαίωση. Εξυπνάδα, ομορφιά, καλλίγραμμο σώμα, ταλέντο, παρουσία. Όλοι σε κάτι διακρινόμαστε. Αλλά γιατί αυτή η διαρκής ανάγκη για επιβεβαίωση; Σημεία των καιρών; Ίσως.

Άνθρωποι κραυγάζουν με κάθε τρόπο "δες με", "νιώσε με", "υπάρχω κι εγώ". Παλιότερα ασχολούμασταν με το καλύτερο ντύσιμο, χτένισμα, αξεσουάρ.  Κάποτε υπήρχε η εκπληκτική μόδα με το "κοκοράκι" στα μαλλιά. Όσο πιο ψηλά, τόσο πιο in. Πόσο ζελέ θυσιάστηκε στον βωμό της μόδας! 

Μεγαλώνοντας έπρεπε να πάμε στο πιο γνωστό μαγαζί της πόλης, να μην μας πουν και άσχετους. Να κάνουμε παρέα με το πιο cool τυπάκι για να πάρουμε λίγο από την αίγλη του. Διαβάζαμε πολύ για να παίρνουμε καλούς βαθμούς και να μας καμαρώνουν όλοι. Όπου και αν κοιτάξει κανείς, μία διαρκής προσπάθεια για αναγνώριση.

Και τώρα; Νομίζω χειροτέρεψαν τα πράγματα. Τώρα κοιτάμε να ποστάρουμε την πιο ωραία φωτογραφία στο facebook, να πούμε την πιο έξυπνη ατάκα στο twitter, να κάνουμε check-in ακόμα και στο φούρνο της γειτονιάς μας. Απελπισμένες φωνές "υπάρχω". Κάνουμε σχέσεις από τον φόβο της μοναξιάς και τις διαλύουμε από τον φόβο της δέσμευσης. Όχι μόνο τις ερωτικές, αλλά και τις φιλικές. Ψάχνουμε ο κοινωνικός μας κύκλος να μας προσφέρει ικανοποίηση και όχι προβληματισμό.

Και σε όλα αυτά έχει χαθεί η προσπάθεια να βασιστούμε στους ίδιους μας τους εαυτούς.  Στηριζόμαστε σε άλλους, σε χάπια, σε οτιδήποτε μπορεί να μας βοηθήσει πλην του εαυτού μας. Και όταν ξαφνικά τον ανακαλύπτουμε βρισκόμαστε μπροστά σε αδιέξοδα, κρίσεις πανικού, κυκλοθυμικές τάσεις. Γιατί στην ανάγκη να "φανούμε" κρύψαμε την αλήθεια μας.

Πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι κρύβουμε δύναμη μέσα σας. Σε κάποιους ήταν εύκολο να την ανακαλύψουν, σε άλλους ίσως όχι. Χρειάζεται τσαγανό για να αντιμετωπίσουμε αυτά που θα βρούμε. Αλλά πιστέψτε με, όλα θα δείχνουν τόσο απλά και κατανοητά μετά!