Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση

Λίγες σκόρπιες σκέψεις σχετικά με τις εξελίξεις στην Κρατική Τηλεόραση.

Όλοι οι Έλληνες παραπονιούνται χρόνια για το ατελείωτο χάλι που επικρατεί στην ΕΡΤ. Υψηλές αμοιβές, υπεράριθμοι υπάλληλοι (που πολλοί δεν πάταγαν καν στα γραφεία τους), υπερτιμολογήσεις εκπομπών, και το νταβατζιλίκι της εισφοράς στον λογαριασμό της ΔΕΗ. Μάσα, μάσα, μάσα. Ακούγεται μόνο η γνώμη της εκάστοτε κυβέρνησης και περνάει πάντα η γραμμή της. Και δώσε ρουσφέτια και σπατάλη χρήματος.

Εξυγίανση ναι, αλλά κλείσιμο; Γιατί κλείσιμο; Γιατί στο δρόμο τόσοι υπάλληλοι; Δεν είναι όλοι τεμπέληδες, δεν είναι όλοι κομματικά διορισμένοι, δεν τα ξύνουν όλοι εκεί. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος; Αναρωτιέμαι...

Ναι, κανείς δεν θέλει να πληρώνει κερατιάτικα. Και κάποια στιγμή έπρεπε να τελειώσει αυτή η κοροϊδία. Διαφωνώ με τον τρόπο που έγινε. Διαφωνώ, γιατί έδωσε σε πολλούς το πάτημα να μιλήσουν για χούντα και φασισμό. Διαφωνώ, γιατί μαζί τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.

Η Δημόσια Τηλεόραση πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει, αν θέλουμε να θεωρούμαστε δημοκρατικό κράτος. Κάτω από άλλο πρίσμα σαφώς. Και να διορθωθούν όλα όσα πρέπει να διορθωθούν. Είναι περίεργο και μόνο το γεγονός ότι δεν εκπέμπει το σήμα της...

Δεν ξέρω αν η απόφαση αυτή είναι με ξένη καθοδήγηση. Δεν έχω καταλάβει ακόμη τί άλλο μπορεί να εξυπηρετεί. Οι επόμενες ώρες θα το φανερώσουν, φαντάζομαι.

Και κάτι τελευταίο στις σύντομες αυτές σκέψεις μου. Θα αναπαράγω κάτι που έγραψε ένας φίλος μου στο facebook: θα ήθελα να έβλεπα από όλους τους φίλους, γνωστούς, συνομιλητές να δείχνουν την ίδια ευαισθησία καθημερινά που απολύονται περί τους 900 υπαλλήλους από της ιδιωτικές επιχειρήσεις.